Eigenlijk is het best wel grappig: je hebt in de hedendaagse fado twee “strekkingen”; die van Lissabon en die van Coimbra. In Lissabon zingen zowel vrouwen als mannen hun liederen over Liefde, Verlangen en Verdriet, de zogeheten “saudades”, terwijl in universiteitsstad Coimbra de meer academische aanpak geldt, al geldt ze ook als “de hoofdstad van de liefde”.

Wat ik nu grappig vind, is dat deze heerlijke CD over de Fado van Lissabon uitgerekend in Coimbra gemaakt is…en door muzikanten van de lokale “tasca” Quebra O Galho, die tegelijk ook allemaal leraar zijn aan de in fado gespecialiseerde muziekopleidingen van Coimbra. Bij Nederlandse volgers van het genre, zullen sommige namen wellicht een belletje doen rinkelen: meesters van de Portugese gitaar als Rocardo Silva, Luis Barroso en Hugo Gamboias bepalen goeddeels de klank van deze plaat, samen met de Portugese gitaar van Luis Carlos Santos. Nu, deze vier muzikanten waren vorig jaar nog in Nederland, onder de naam “Fado Ao Centro”, als begeleiders van João Farinha, die ook op deze plaat heel even zijn opwachting maakt in het afsluitende “Com Que Voz”. Op contrabas is er Carlos Almeida, nog zo’n alomtegenwoordige muzikant in de Coimbra-scene en de zangpartijen komen van Carolina Pessoa, Inés Gonçalves, Luis Travassos, Teresa Barbosa en Vania Couto: stuk voor stuk mensen die je op geregelde tijdstippen aan het werk kunt zien en horen in de eerder vermelde taverne.

De bedoeling van de CD was een soort “inleiding tot de fado van Lissabon” te maken, aan de hand van gekende nummers, die een nieuwe versie krijgen. Je ziet en hoort dan ook de grote namen defileren: opener “Meus Lindos Olhos” is van Mafalda Arnauth, “Casa Portuguesa”, “Aí Maria”, “Oiça la o Senhor Vinho” en “Maria Lisboa” kent iedereen van Amália Rodrigues, de “Fado Maria Rita” is één van de vele pareltjes, die Armando Machado schreef, “Rosa Cor de Rosa”, bekend van Ana Moura, kwam uit de koker van Custódio Castelo, over wie we het hier recent nog hadden. Enfin, u merkt het al: dit is een soort “greatest hits of Fado”, maar dan opnieuw geïnterpreteerd door de top van de muzikanten uit Coimbra. Voor wie nog niet zo thuis is in het genre, is dit een perfecte inleiding ertoe en zal het zeker aanleiding geven tot dieper graven. Wie wel al wat afweet van de Portugese blues, zaal met plezier vaststellen dat dit een leuke plaat is, die een aantal classics nieuw leven inblaast. Altijd prijs dus!

(Dani Heyvaert)